Curacao; 40% loaded

Ja je leest het goed, 40% van dit avontuur zit er al op. Maar we bekijken het natuurlijk positief; nog 60% te gaan oftewel 3 maanden nog te gaan op dit geweldige eiland.

Het is wel weer even tijd voor een nieuwe update. Ik heb het momenteel echt bizar druk op werk. Al drie dagen achter elkaar overgewerkt maar niet voor niets. Het balletje gaat eindelijk rollen en de Pop-Up Store begint ergens op te lijken. Hard werken wordt dus zeker wel beloond.

Afgelopen weekend was het tijd voor de tweede editie van Stagiares On Tour. Na Bonaire was het nu tijd om Aruba onveilig te maken. Samen met Jorg, Jeroen, Erwin, Silvano en Yorrick zijn we vrijdagavond richting het vliegveld vertrokken. Natuurlijk weer lekker 1,5 uur vertraging maar om 21.00 gingen we dan eindelijk de lucht in. Goede vlucht en met een kleine 20 minuten geland. Eenmaal aangekomen zijn we onze huurauto ingestapt en richting de McDonald gereden, even gegeten en door naar het appartement. Vergeleken met onze hondenhokken op Curacao was dit appartement een 5-sterren hotel. Een lekkere grote kamer en twee kingsize bedden. Helaas ook een uitklapbank dus 2 waren de sjaak om daarop te slapen. Lootjes getrokken en jammer genoeg was ik de lul om plaats te nemen op het kingsize bed haha. Wat heb ik heeeerlijk geslapen zeg. Lekker op tijd naar bed gegaan want de volgende dag stond er iets geweldigs op het programma; skydiven!

Om 6.30 de wekker gezet en snel onder de koude douche gesprongen. Zes gespannen koppies in de auto richting het skydiven. Om 8.00 werden Erwin en Silvano gedropt, om 10.00 Jeroen en Yorrick en Jorg en ik waren pas 12.00 aan de beurt. Lang wachten en toekijkend hoe de andere gasten een voor een met een big smile naar beneden afdalen, maar om 12.00 was het dan zo ver. Met een busje richting het vliegveld en daar allerlei veiligheidsapparatuur aan me vastgemaakt. Om 12.30 dan eindelijk het vliegtuigje, met de nadruk op 'je', want het was een bizar klein ding. Met mijn benen in mijn nek gevouwen, nooit geweten dat ik zo lenig ben, de lucht in. Een prachtig uitzicht, niet te beschrijven. Na 20 minuten vliegen moest ik me omdraaien en werd ik vastgemaakt aan mijn instructeur. This is it. Nu ging het gebeuren. De deur ging open. Even een laatste blik naar Jorg geworpen en hem succes gewenst. Benen uit het vliegtuig...armen op je borst...3,2,1... WWHHAAAAAAAAAAAA. Een vrije val die voor me gevoel wel 5 minuten duurde. De adrenaline stroomt door je lijf en je weet niet waar je moet kijken. Armen uitgeslagen, als een bezetenen brullen hoe vet je het vind, genieten van het uitzicht en ondertussen even fotogeniek zijn voor de camera. Na 35 seconden ging de parachute open en kreeg ik een flinke klap. Alles was goed gegaan en langzaam daalde we naar beneden. Even de besturing overgenomen en wat bochtjes gemaakt. Eenmaal veilig op de grond gierde het nog van adrenaline. Toen pas merkte ik een akelige pijn in m'n oor alsof er een paar naalden in zaten. Even net als bij duiken met mijn neus dicht uitademen en alles zat weer goed. Een paar tellen later zette ook Jorg weer veilig voet aan de grond. We hebben dit gewoon gedaan met z'n allen. Skydiven kan van de bucketlist.

Na het skydiven zijn we even wat gaan eten en zijn we naar een van de mooiste stranden ter wereld gegaan; Eagle Beach. Geen woord aan gelogen, wat een prachtig strand zeg. Lekker even gezwommen en door Oranjestad gereden. Daarna naar Hooiberg gereden, een berg waar we 600 tredens moesten beklimmen. Dat was het zeker waard want vanaf hier hadden we een prachtig uitzicht. Even naar de supermarkt gereden en daarna naar het appartement gereden. Lekker spaghetti gekookt en een powernap gedaan. Om 23.15 wakker geschrokken. Vreselijk moe maar toch de motivatie gevonden om een avondje te gaan stappen. Op zaterdagavond was Gusto blijkbaar de place to be dus daar zijn we dus ook heen gegaan, Leuke muziek en een leuke tent, maar erg klein. Ondanks dat toch een gezellig avondje ervan gemaakt. Om 3.30 richting huis vertrokken. Duidelijk tegen de taxichauffeur gezegd waar we moesten zijn en gevraagd of hij wist waar dat was. Ja dat wist hij wel. Nou mooi niet natuurlijk. Ik zei al dat we verkeerd reden maar meneer wist het beter. Wat jij wil joh, maar meer betalen doen we niet. Onderweg reed de auto voor ons ook nog even over een kat. Wat een akelig gezicht zeg, dat beest spartelde als een vis op het droge. Geen leuk gezicht. Om 4.00 nog even geskypt met mijn moeder in Nederland want daar waren ze inmiddels al weer opgestaan. Daarna lekker gaan slapen.

Zondag goed begonnen met tosti's en broodjes ei. Goed ontbeten en om 12.00 vertrokken. Eerst nog even eieren laten vallen in het kantoor van de huisbaas, handige harry weer die overgebleven boodschappen aan die meneer wilde geven. Gelukkig hoefde ik het niet op te ruimen. Als eerste richting het zuiden vertrokken van het eiland op zoek naar 'Natural Bridge'. Erg mooi om te zien. Daarna door gereden op zoek naar de ingang van het National Park. Dat duurde wel even, want die konden we even niet vinden. Jeroen was de navigator(zegt al genoeg). Uiteindelijk heb ik de ingang gevonden en konden we het park in. Onwijs veel drempels dus effe flink het gas erop zat er niet in. Wel een heel mooi park. Mooie boa's gezien en een grot in geweest met aardig wat vleermuizen. Ik heb heel wat horror films gezien over grotten dus mijn favoriete plek is het niet haha. Wat een creapy plek. Na de grot doorgereden naar Natural Pool. Althans poging tot. We zijn namelijk zo slim geweest om met ons busje een 4x4 terrein op te rijden. Wist ik veel wat een 4x4 terrein was. Nog nooit zo gespannen in een auto gezeten. Doodsbang dat die banden zouden klappen zijn we heel voorzichtig doorgereden. Onderweg gaven mensen ons het advies om maar naar de uitgang te gaan. Dat hebben we dan ook maar gedaan. Op een bepaald moment zijn we gestopt om te checken hoe we die heuvel af moesten rijden. Uitgestapt en tot onze schrik stond de auto nog maar op 3 banden want de vierde band hing een meter boven de grond. Als een bezetenen die auto terug geduwd en heel voorzichtig er omheen gereden. Achteraf kan je er om lachen maar op dat moment zat m'n hart in m'n keel. Gelukkig veilig met vier banden volle banden en zonder schade terug gereden naar Eagle Beach. Even gezwommen, gegeten bij de McDonald en met een vlucht eerder naar huis gegaan.

Afgelopen maandag zijn we begonnen met het inrichten van de Pop-Up Store. Het begint eindelijk ergens op te lijken. Dinsdag kwam ik er ineens achter dat er een derde en vierde verdieping is. Als een soort ontdekkingstocht over de derde verdieping gelopen. Erg spooky en heel veel stof. Ik liep ergens een hoekje om en zie tot mijn verbazing een grote ijzeren deur die afgesloten is met twee planken. Zo nieuwsgierig als ik ben toch maar die planken weg gehaald en de deur open gemaakt. Zo'n lekkere piepdeur net als in die horrorfilms. Ook de vierde verdieping zag er spooky uit. Ik heb in het gebouw een kies gevonden, twee oude zwart-wit foto's, medicijnen. Er lag werkelijk nog van alles. Zelfs een oud schilderij met daarop Koningin Juliana en Prins Bernard. En nog veel meer oude spullen. Heel erg gaaf! Woensdag heb ik Rick nog even deze spooklocatie lieten zien. Komen we ineens een vleermuis tegen. Scheten in ons broek van het lachen en de angst tegelijk haha. Snel weer naar beneden gegaan. Zaterdag is er een open huis voor de Pop-Up Store en vanaf 10 November gaan we voor de vierde keer inmiddels officieel open. Wel later dan gepland, maar het ziet er wel een stuk beter uit. Vrijdag een Halloweenparty en zaterdag komen de nummer 2 Dj's van de wereld draaien op Kokomo Beach. One hell of a weekend in het vooruitzicht!

Ajoooo!